AGUSTÍN FERNÁNDEZ PAZ
UN GRANDE
E resulta que, como todos os grandes de verdade, é unha persoa encantadora, cercana, acolledora... que consegue que unha vídeo-conferencia se pareza máis ben a un encontro entre amigos no salón da casa. Fala e di as cousas, como nos seus libros, cunha claridade que fai que todo pareza fácil.
Acabamos de ler, no Club Arao de adultos, o seu libro "Non hai noite tan longa" (enlace): fácil de ler, clariño, que te leva suavemente pero con firmeza... e logo nos conta o traballo que lle levou: os apuntes, as notas biográficas, a documentación, os debuxos dos lugares, o primeiro proxecto, os sucesivos borradores... e o traballo de 'limpeza', de 'debullar' as palabras, as frases, de 'sacrificar' parágrafos, capítulos...Tes que lelo unha segunda vez (unha terceira, dentro dun tempo) para ver ese traballo, porque na primeira simplemente te deslizas polo texto con total suavidade. E aínda ten tempo de comentar a entrada no blog do noso club!
Grazas, Agustín, por este libro, por tantos outros e polos que veñan. Grazas por ser.
