PARLA CATALÁ??

Xa están de volta os viaxeiros de 4º que veñen de darse unha voltiña por eses mundos de máis aló de Pedrafita.

Veñén decindo que nada, que foi un horror, que non queren voltar de excursión outra vez nin loucos, que moita envexa lles daba Anabel, que tivo que quedarse aquí (mira queee...!), que total para dedicar unha habitación a roupeiro que xa tiñan a súa na casa, que para ver a Sagrada Familia podían quedarse mirando a igrexa de Arou, que Barcelona pouco máis grande é que Camelle, que no Aquapark non fixeron máis que mollarse, que para ver golfiños xa teñen as maragotas de Camariñas... En fin, que estaban desexando volver ao insti, coas súas clases e os seus exames, que ao fin e ao cabo, son cousa coñecida.

Aquí podedes ver algunha foto solta, coas caras de aburrimento que tiveron toda a semana, só pensando en estar de volta no seu querido insti.

ADEUS A SARAMAGO

Outro amigo que se nos vai. Este ano é de despedidas tristes. José Saramago non era só un escritor, era un home bo que sempre se posicionou claramente a favor do ser humano, a favor dos máis débiles e contra as inxustizas. Podedes saber algo máis de como era nesta páxina de El País.
Fillo de dous labregos sen terras, sempre se definiu a se mesmo como un campesiño, e nunca olvidou as súas orixes, ben humildes, como recordaba no seu discurso de aceptación do premio Nobel de Literatura, falando dos seus avós, alá, no seu Portugal natal:
"El hombre más sabio que he conocido en toda mi vida no sabía leer ni escribir. A las cuatro de la madrugada, cuando la promesa de un nuevo día aún venía por tierras de Francia, se levantaba del catre y salía al campo, llevando hasta el pasto la media docena de cerdas de cuya fertilidad se alimentaban él y la mujer".
Sobre os libros dicía cousas tan fermosas coma esta:

"Empezar a leer fue para mí como entrar en un bosque por primera vez y encontrarme de pronto con todos los árboles, todas las flores, todos los pájaros. Cuando haces eso, lo que te deslumbra es el conjunto. No dices: me gusta este árbol más que los demás. No, cada libro en que yo entraba lo tomaba como algo único."

Saramago non escribía libros xuvenís, xa o leredes cando sexades algo máis vellos, e el mesmo explica, neste vídeo, canto lle gustaría ser capaz de facer libros para nenos pequenos. Se tedes algún pequeno cerca seguro que o recoñecedes no protagonista desta historia.